- Wiersz z tomiku „Sen mara” (1969).
- Utwór z gatunku liryki filozoficznej.
- Składa się z 2 strof, o różnej ilości sylab.
- Wiersz nie posiada rymów.
- Tematem wiersza jest szczęśliwy świat, bez zła, przemocy i rozpaczy, gdzie człowiek człowiekowi nie jest wilkiem a przyjacielem, gdzie może liczyć w potrzebie na drugiego człowieka.
- Podmiotem lirycznym jest człowiek zmęczony życiem, gdzie wokół niego jest wiele zła.
- To on tęskni do tego „lepszego” świata, który ma nadejść.
- Tytuł należy rozumieć metaforycznie, ten biały dzień, ktory nadejdzie zmieni reali, nikt nie będzie się ukrywał, a wszyscy wobec siebie będą szczerzy, mili i przyjaźnie nastawieni.
- W utworze poeta wykorzystał przenośnie (np. tytułowy „biały dzień”).
