Bilbo Baggins jest hobbitem. Mieszka w Bag End w Hobbitonie, w kraju Shire. To potomek znamienitego rodu, syn zamożnych rodziców Belladonny Tuk i Bungo Bagginsa, sam także posiada znaczny majątek, jest właścicielem odziedziczonej po rodzicach wspaniałej nory. Czuje się w niej wyśmienicie i nie lubi jej opuszczać mówiąc „to ryzykowna sprawa wychodzić za próg domu”.
Podobnie jak wszystkie hobbity jest niewielkiego wzrostu, na liliputy może patrzeć z góry, mniejszy zaś jest od krasnoludów. Wyróżnia go dość wydęty brzuch, co wynika z zamiłowania do dobrego jedzenia, no i może ze skłonności do tycia. Nie nosi brody, na głowie ma bujną, kędzierzawą czuprynę. Dają się też zauważyć długie i zręczne palce.
Co ciekawe nie potrzebuje i nie używa obuwia, ponieważ jego stopy posiadają twardą powierzchnię. Poznać go można także po typowym kolorowym stroju, nosi się najczęściej na żółto-zielono.
Bilbo budzi sympatię, na jego twarzy bardzo często widać uśmiech. Zachowuje się kulturalnie i spokojnie, prowadzi beztroskie, poukładane życie, dba o dom, przyrządza smakowite potrawy, bo kucharz z niego świetny, robi zapasy, będąc zapobiegliwym gospodarzem i właścicielem ogromnej spiżarni.
Lubi odpocząć, pomedytować, rozwiązywać zagadki i zapalić fajkę, robiąc przy tym kółeczka z dymu. Gra nieraz w palanta, piłkę czy kręgle, chętnie też podejmuje gości, nie myśli nawet o żadnych przygodach, ale pewna wizyta zmienia go zupełnie ujawniając wiele dotąd nieodkrytych cech charakteru.
Udział w wyprawie do Samotnej Góry oraz Bitwie Pięciu Armii pokazuje, że Bilbo jest bardzo inteligentny, wrażliwy, wytrwały i solidarny z przyjaciółmi. Potrafi stanąć odważnie do walki, umie działać podstępnie dla dobra sprawy i współtowarzyszy, podejmuje również przemyślane decyzje, biorąc za nie odpowiedzialność.
Trudy podróży, walka z wrogami i przeciwnościami losu i kilkakrotnie zagrożone życie przewartościowuje świat Bagginsa, ceni przyjaźń i lojalność, staje się dojrzały (choć przecież już w trakcie wyprawy jest już pięćdziesięcioletnim mężczyzną), jego decyzje są mądre i rozsądne. Zahartowany w boju staje się prawdziwym przywódcą kompanii.
Po powrocie Baggins jest zupełnie inny, nie stroni już od podróży, lubi wędrówki, ale wybiera te bliższe swemu domowi, powtarzając słowa: „uważaj na nogi, bo nie wiadomo, gdzie cię poniosą”.
Choć niektórzy dostrzegają w nim oznaki dziwactwa Bilbo Baggins jest dumny z siebie, wierzy że uczynił coś wielkiego, wie że stanowi maleńką cząstką bardzo wielkiego świata, zyskał ponadto nowych przyjaciół i odkrył w sobie kolejny talent – pamiętnikarstwo. Pisze książki („Tam i z powrotem, wakacje pewnego hobbita”), choć brak czasu komplikuje ich dokończenie.
Jaki jest Baggins – nie da się jednoznacznie odpowiedzieć, można jedynie stwierdzić, że doświadczenia wyprawy zmieniły go na lepsze, a przemiana zadziwia nawet jego samego. To dobry znak dla nas wszystkich, zawsze można się zmienić, stając się codziennie lepszym.
Maja K.