Halina Birenbaum
(15 września 1929, Warszawa –
Polsko-izraelska pisarka, tłumaczka, poetka, ocalała z Holocaustu.
„Poznanie prawdy, każdej prawdy, otwarcie serc i dzielenie się
doświadczeniami jest konieczne, aby przegrodzić drogę złu, aby wyzbyć się
uprzedzeń, nienawiści, agresji.” [Halina Birenbaum]
W trakcie okupacji hitlerowskiej przebywała początkowo w warszawskim getcie, później trafiła do obozów koncentracyjnych na Majdanku i Auschwitz-Birkenau.
Podczas marszu zagłady szła do Wodzisławia Śląskiego, skąd została przetransportowana do obozu Ravensbruck, a następnie do Neustadt-Glewe.
Po wojnie wyemigrowała do Izraela, gdzie założyła rodzinę i mieszka do dziś.
Została odznaczona między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Zasłużona dla Warszawy.
W 2001 roku Halina Birenbaum otrzymała tytuł Człowieka Pojednania, przyznany przez Polską Radę Chrześcijan i Żydów osobom szczególnie zasłużonym dla dialogu chrześcijańsko-żydowskiego,
w uznaniu ich wyjątkowego wkładu w dzieło zbliżenia, lepszego zrozumienia oraz pojednania chrześcijan i Żydów w Polsce.
W 2018 roku została Honorowym Obywatelem miasta stołecznego Warszawy.
„Halina Birenbaum publikuje po polsku i hebrajsku. Jej utwory były tłumaczone na kilka języków m. in. angielski, niemiecki, francuski, japoński. Jej twórczość jest świadectwem pamięci o Holokauście, ale też zachwytem nad światem i wyrazem wiary w podstawowe ludzkie wartości. Często poruszanym tematem jest również próba określenia własnej tożsamości rozdartej między polską przeszłością i teraźniejszością
przeżywaną w Izraelu, kraju praojców” [z notki wydawniczej Muzeum Auschwitz-Birkenau].
Autorka, między innymi,
- autobiografii „Nadzieja umiera ostatnia”,
- pamiętników „Każdy odzyskany dzień”.
- „Powrót do ziemi praojców”,
- ” Wołanie o pamięć”.