- Dzieło wydane w 1471 roku.
- Pisarz pracował nad nim od około 1307 roku do 1321.
- Zakończył je więc krótko przed śmiercią.
- Pierwotnie nadał mu tytuł „Komedia.
- Pisał je zgodnie z poetyką średniowiecza, językiem powszednim „komicznym”, stanowiącym przeciwieństwo języka „wzniosłego”, tragicznego.
- Tytuł „Boska komedia” nadany został przez potomnych.
- Słowo boska dodano dla uczczenia doskonałości i niepowtarzalności dzieła.
- Jest to rodzaj hołdu dla pisarza.
- Podstawą kompozycji jest wędrówka poety (Dantego) przez zaświaty.
- Poznaje w świecie zmarłych piekło, czyściec i raj.
- Poszczególne części to składowe powieści.
- Utwór odzwierciedla symbolikę liczby 3.
- Dzieło ma 3 części, 33 pieśni, a razem z pieśnią wstępną + 100.
- Utwór pisany jest tzw. tercyną, czyli strofą trójwersową o układzie rymów w sąsiednich strofach aba, bcb, cdc.
- Utwór stanowi pełny obraz zaświatów.
- Dokładnie jest oznaczona data rozpoczęcia akcji.
- Jest to rok 1300, Wielki Piątek.
- Poeta – wędrowiec znajduje się wtedy „w życia wędrówce, na połowie czasu”.
- Oznacza to połowę życia, Dante liczył sobie wtedy 35 lat.
- Wówczas sądzono, że 70 lat życia to górna jego granica.
- Świat podziemny obejmuje 9 kręgów, gdzie potępieni umieszczani są według swoich win.
- Twórca przedstawia grzeszników i kary, jakie cierpią w piekle.
- Robi to niezwykle sugestywnie, realistycznie.
- Wizja Dantego stanowi to całościowy obraz ludzkich ułomności, których przykłady zaczerpnął z historii, religii i mitów.