Kolejna z pieśni religijnych ważna dla Polaków, która odegrała istotna rolę w ważnych historycznie wydarzeniach, począwszy od powstania listopadowego. Słowa utworu powstały w 1816 roku, a stworzył je Alojzy Feliński (1771-1820), poeta, pisarz, historyk i dramaturg. Początkowo nadał utworowi tytuł „Hymn na rocznicę Królestwa Polskiego z woli naczelnego wodza wojsku polskiemu do śpiewania podany”. Funkcjonował także pod tytułem „Pieśń narodowa za pomyślność króla”. Utwór przechodził liczne metamorfozy, część tekstu stworzy Antoni Górecki, modyfikował między innymi refren, trzecią i czwartą zwrotkę. Początkowo pieśń śpiewana na melodię Jana Nepomucena Kraszewskiego, oficera 4. Pułku Piechoty, później zaś na melodię kościelną „Serdeczna Matko”.
Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki
Otaczał blaskiem potęgi i chwały.
Coś ją osłaniał tarczą swej opieki
Od nieszczęść, które przygnębić ją miały
Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:
Ojczyznę wolną pobłogosław Panie!
Tyś, coś ją potem, tknięty jej upadkiem,
Wspierał walczącą za najświętszą sprawę
I chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem
Wśród samych nieszczęść pomnożył jej sławę
Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:
Ojczyznę wolną pobłogosław Panie!
Dziś, gdy ataki są od kul groźniejsze,
Niech nam Ojcowska łaska Twoja sprzyja,
W obronie wiary stanie każde serce,
Drogę zwycięstwa wskaże nam Maryja!
Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:
Ojczyznę wolną pobłogosław Panie!
Powstała z grobu na Twe władne słowo
Polska, wolności narodów chorąży.
Pierzchnęły straże, a ponad jej głową
Znowu swobodnie Orzeł Biały krąży!
Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:
Ojczyznę wolną pobłogosław Panie!i