Janina Broniewska
(z domu Kunig)
Pseudonimy: Bronisława Janowska; J.B.; Roman Jasiński.
(5 sierpnia 1904, Kalisz – 17 lutego 1981, Warszawa)
Prozaik, autorka książek dla dzieci i młodzieży, publicystka.
Absolwentka Seminarium nauczycielskiego i Szkoły zdobniczej w Warszawie.
Żona Władysława Broniewskiego (1926- 1937).
Oskarżona o tajną działalność rewolucyjną (1933) otrzymała zakaz pracy nauczycielskiej.
Pracowała w „Małym Płomyczku, „Płomyczku” i „Płomyku”.
Publikowała książki dla dzieci, pod pseudonimem redagowała „Gazetkę Miki”. (wydawana przez Marka Przeworskiego).
Po wybuchu II wojny światowej zamieszkała w Białymstoku, później w Mińsku, nadzorując dział literacki „Sztandaru Wolności”.
Ewakuowana w głąb Rosji, pracowała fizycznie w sowchozie w Czapajewsku.
Od 1942 była redaktorką radia w Kujbyszewie, pisywała do czasopism radzieckich (m.in. „Prawda”, „Izwiestia”).
W latach 1943 – 1945) była korespondentem wojennym przy Dywizji im. T. Kościuszki , po wojnie współpracowała z różnymi czasopismami, np tygodnikiem „Kobieta”, którego była naczelnym redaktorem, zamieszkując na stałe w Warszawie.
Wielokrotnie nagradzana i awansowana (do stopnia majora).
Twórczość (wybrana):
- „Przygody gałgankowej Balbisi” 1936,
- „Historia toczonego dziadka i malowanej babki” 1937,
- „Przygody lalki Joasi” 1937,
- „Ciapek – włóczęga” 1939,
- „O Puku i Fuku, aksamitnych pieskach” 1939,
- „Wędrówki miedzianego grosika” 1941,
- „Czołg porucznika Kukułki” 1945,
- „Siostrzeńcy ciotki Agaty” 1946,
- „Szlakiem Pierwszej Armii” 1946,
- „W marszu na zachód” 1946,
- „O człowieku, który się kulom nie kłaniał” 1948,
- „Filip i jego załoga na kółkach” 1949,
- „Krystek z Warszawy” 1949,
- „Ogniwo” 1951,
- „Z notatnika korespondenta wojennego” 1953,
- „Biała plama” 1956,
- „O skąpym Bartoszu, sprytnym kocie Filucie i babcinych okularach” 1959,
- „Dziesięć serc czerwiennych” 1964,
- „Maje i listopady” 1967,
- „O takich, jak każde z was” 1970,
- „Tamten brzeg mych lat” 1973,
- „Dawno i jeszcze dawniej” 1975.