- Nazwa grupy badaczy, m. in. S. Crane, E. Olsen, R. McKeon, którzy w 1952 roku zaproponowali nowy sposób interpretacji literatury.
- Założenia opublikowali w książce ” Critis and Criticism. Ancient and Modern” („Krytyka i krytycyzm. Starożytność i nowoczesność”).
- Odwoływali się do pojęć wprowadzonych przez Arystotelesa.
- Cały ruch zwrócony był przeciw postulatom „Nowego krytycyzmu”, zwłaszcza upodobań odnoszących się do fascynacji językiem i poetyckim symbolami.
- Przedstawiciele chicagowskiej szkoły interesowali się stroną fabularną dzieła, nie wykraczając poza tendencje formalistyczne.
- Twórcy proponowali jedynie klasyfikacje bohaterów, struktur fabularnych i gatunków.
- Krytykowano ich za pozorną naukowość przy jednoczesnej nadwrażliwości estetycznej.