„Chłopi” W. St. Reymonta [rywalki – Jagna Paczesiówna i Hanka z Bieliców Borynowa]

Rywalki – Jagna Paczesiówna i Hanka z Bieliców Borynowa

Losy
  • Beztroskie dzieciństwo i młodość u Dominikowej.
  • Prawdopodobne przygody sercowe.
  • Ślub z Boryną.
  • Romans z Antkiem.
  • Piekło w domu.
  • Wdowieństwo.
  • Romans z wójtem.
  • Zauroczenie Jasiem organistów.
  • Wyświecenie Jagny             (dawniej wyświecenie       [nie mylić z wyświęceniem!)  dotyczyło sytuacji, kiedy kogoś  wypędzano z danej miejscowości,  bijąc przy tym rózgami, dodatkowo hańbiło).
  • Córka ubogiego Bylicy.
  • Pogardzana synowa.
  • Uwikłana w nieudane małżeństwo.
  • Rywalizuje z Jagną.
  • Wygnana od Borynów, zamieszkała w domu rodzinnym.
  • Zdradzana przez męża.
  • Po wyprawie na las prowadzi gospodarstwo u Boryny.
  • Powrót do mężowskich łask.
  • Godność go
Pasje
  • Miłość wszechogarniająca, naturalna, niepohamowana.
  • Piękne kolorowe stroje i korale.
  • Prowadzenie domu.
  • Gromadzenie majątku, posiadanie ziemi.
Talenty i umiejętności
  • Talent plastyczny, piękne wycinanki, pisanki.
  • Manipulowanie ludźmi (np. Maciejem, matką).
  • Gospodarowanie.
Rola
  • Katalizator kontaktów międzyludzkich.
  • Wzorzec dla kochanek młynarza lub antywzorzec postępowania.
  • Wypominana z ambony jest „jak ziemia, jest czystą siła witalną”.
  • Ratowanie rodu i dobrego imienia Borynów.
  • Odrodzenie ogniska domowego.
Cechy osobowości
  • Piękna, skłonna do rozkoszy, nieprzystosowana do życia w gromadzie.
  • Bierna, podległa emocjom i nastrojom, zmysłowa, wrażliwa na muzykę (organy kościelne), słowo (opowieści Roch, lektury Jasia) i obrazy.
  • Marzycielka, pozbawiona instynktu posiadania.
  • Samotna, zagubiona,.
  • Świadoma swej urody i wrażenia, jakie robi na mężczyznach.
  • Początkowo płaczliwa i nieporadna.
  • Prze kłopoty i cierpienia zmieniona w energiczną, zaradną kobietę.
  • Skrzętna, przedsiębiorcza staje się współpartnerką Macieja i Antka.
  • Dobra matka, troskliwa wobec starego ojca, pełna poświęcenia.
  • Nieraz kłótliwa, ale zdolna do zgody i prośby o przebaczenie.
Skojarzenia literackie
  • M. Komornicka nazwała Jagusię „wiejską Galateą”.
  • Zdaniem J. Rurawskiego jest to jedna z najbardziej interesujących kreacji kobiecych.

Wg M. Kuziak, Lektury bez tajemnic, Od średniowiecza do Młodej Polski, Kraków 1999.