Ciało ludzkie zawsze było w kręgu zainteresowań twórców, choć w bardzo różnych kategoriach i na zróżnicowanych poziomach (w różnym stopniu).
Zmysłowe postrzeganie świata stało się jedną z głównych cech modernizmu.
W epoce fin de siècle [wym. fę de sjekl], czyli schyłkowym okresie XIX wieku cielesność postrzegano w aspekcie estetycznym, ale także i erotycznym i przypisywano mu wysoką rangę.
Od tamtego czasy, przez w zasadzie cały wiek XX i początek obecnego, ciało człowieka to ważniejsza inspiracja w sztuce i literaturze.