- Z łac. pocieszenie.
- Gatunek refleksyjnej literatury grecko-rzymskiej.
- Rozpamiętuje osobę zmarła.
- Zawiera nieodłączny moment pokrzepienia, będący najczęściej filozoficznym wywodem na temat nieuchronności śmierci.
- Consolatio pojawiło się w filozoficzno-moralnych rozważaniach Seneki, który uczynił z niego gatunek prozatorski.
- W polskiej liryce żałobnej przykładem są „Treny” Jana Kochanowskiego.
- Consolatio jest w zasadzie pojęciem historycznoliterackim.
- Współcześnie też mówi się o wierszu konsolacyjnym, mając na myśli lirykę pokrzepiającą w obliczu czyjejś śmierci.