Heraklit (VI-V wiek p.n.e.)
- „Nie wstępuje się dwa razy do tej samej rzeki”
Platon (V-IV wiek p.n.e.)
- „Człowiek – byt jednodniowy”.
Św. Augustyn (IV-V wiek)
- „Zadźwięczały sylaby i przeleciały słowa dźwięczne i przemijające”. To wrażenie mierzę, kiedy mierzę czas”.
Michel de Montaigne (XVI wiek)
- „Nie ma żadnego stałego istnienia ani w naszej istocie, ani w innych przedmiotach, i my , i nasz sąd, i wszystkie rzeczy śmiertelne toczą sie i płyną bez ustanku”.
Jan Kalwin (XVI wiek)
- „Widzę jak nieustannie , w każdej chwili rozpływam się, nie ma momentu, abym nie czuł, że tonę”.
Jacques-Bénigne Bossuet (XVII wiek)
- „Zawsze tylko chwila dzieli nas od nicości. Teraz trzymamy jedną, ona szybko umiera, a wraz z nią zginęlibyśmy wszystko szybko, gdybyśmy nie uchwycili podobnej chwili”.
Immanuel Kant (XVIII wiek)
- „Los człowiek zrobiony jest z tak pokręconego kawałka drewna, że nic prostego z niego wystrugać po prostu się nie da”.
Georg Wilhelm Friedrich Hegel (XIX wiek)
- „Z historii narodów możemy się nauczyć, że narody niczego nie nauczyły się z historii”.
Leszek Kołakowski (XX wiek)
- … perspektywa, z której można dostrzec sens historii, musi ogarniać cały proces, od pierwszego „niech się stanie” do ostatecznego punktu Omega (używając słów Teilharda Chardin). Taki punkt obserwacyjny, z definicji równie dla nas niedostępny, jak pozycja, z której można spojrzeć sobie samemu prosto w twarz, pokrywa się z boskim „okiem w trójkąt wprawionym i na świat patrzącym”.