- Pierwsze polskie czasopisma dla tych grup wiekowych zaczęły powstawać w latach dwudziestych XIX wieku.
- W Europie Zachodniej czasopiśmiennictwo dla dzieci i młodzieży miało już bogate tradycje.
- Korzystali z nich także polscy wydawcy.
- Początkowo wydawnictwa tego typu miały formę książkową.
- Zawierały utwory o charakterze literackim.
- Pierwszym polskim czasopismem był miesięcznik „Rozrywki dla Dzieci” (1824-1828) wydawany i redagowany przez K. Hoffmanową.
- Zawierał dział literacki, krajoznawczy i historyczny, gdzie popularyzował przeszłość kraju.
- Tuż przed wybuchem powstania listopadowego (1830) powstała w Warszawie pierwsza gazeta dla dzieci „Dziennik dla Dzieci”.
- Wychodziła 6 x w tygodniu, a wydawcami byli S. Jachowicz i J.K. Chrzanowski.
- Dziennik zawierał materiały historyczne i współczesne, publikowane były także listy czytelników.
- Po upadku powstania zaprzestano wydawania „Dziennika”.
- Pojawiły się nowe czasopisma:
- „Zorza”,
- „Szkółka dla Dzieci”,
- „Rozrywki dla Młodocianego Wieku”,
- „Zabawy Przyjemne i Pożyteczne dla Młodego Wieku” i inne.
- Nie wszystkie „trzymały poziom”.
- Te wartościowe przetrwały do czasu wybuchu I wojny światowe (1914).
- Były to:
- „Przyjaciel Dzieci|”.
- „Wieczory Rodzinne”.
- W okresie międzywojennym pojawiły się znane do dziś:
- „Płomyk” (1917) z wkładką przeznaczona dla młodszych – „Płomyczek”.
- Wiele wydawnictw dla dorosłych dodawało w tym okresie wkładki dla młodszych czytelników i dzieci.
- W czasie okupacji nastąpiło zahamowanie rozwoju tego rodzaju prasy.
- Ukazywały sie konspiracyjne pisemka Szarych Szeregów:
- „Brzask”,
- „Źródło”,
- „Bądź gotów”.
- Po zakończeniu działań wojennych wznowiono szereg wydawnictw, m. in. „Płomyk” i „Płomyczek”.
- Założono również nowe, np.
- „Świerszczyk” (1945),
- „Miś” (1957,
- gazetę harcerską „Świat Młodych”.