Józef Czechowicz
(15 marca 1903, Lublin – 9 września 1939, Lublin)
„Poeta mitu katastroficznego”, niezwykle awangardowy twórca okresu międzywojennego, członek i założyciel awangardowej grupy poetyckiej „Reflektor”.
Pracował jako redaktor kilkunastu czasopism literackich i dziecięcych.
Pracował w Polskim Radiu, dla którego tworzył słuchowiska.
Aktywny przedstawiciel Awangardy Lubelskiej i w ogóle życia kulturalnego w Lublinie. Poświęcił kilka utworów temu rodzinnemu miastu.
Szczególną uwagę zwracał na muzyczność poezji.
Korzystał w swojej twórczości zarówno z doświadczeń estetyki awangardowej, jak i tradycji romantycznej.
Inspirowała go także twórczość ludowa.
Jego twórczość uznać można za wyjątkową na tle poezji dwudziestolecia, tworzył utwory wizyjne, katastroficzne.
Autor między innymi: “Przez kresy”, “Na wsi”, “Żal”.
Zginął podczas bombardowania, a okoliczności śmierci są niezwykle podobne do losu podmiotu lirycznego w wierszu „Żal”, wiersza katastroficznego, w którym zapowiada okropności wojny “będę strzelał do siebie i marł wielokrotnie (potocznie mówi się, że przewidział własną śmierć).
Wybrana twórczość (tomiki poezji):
- „Kamień” 1927,
- „Dzień jak co dzień” 1930,
- „Ballada z tamtej strony” 1932,
- „W błyskawicy” 1934,
- „Nic więcej” 1936,
- „Nuta człowiecza” 1939.