Znana tradycyjna piosenka, zaliczana przez niektórych do pieśni biesiadnych. Funkcjonuje także pod tytułem „Harcerka i harcerz”. Piosenka śpiewana na biwakach czy zbiórkach zuchowych i harcerskich. Autorzy jej nie są niestety znani.
Czerwona róża, biały kwiat, tarara,
Czerwona róża, biały kwiat.
Wędruj, harcerko, harcerko, wędruj.
Wędruj, harcerko, ze mną w świat!
A jakże ja mam wędrować, tarara,
A jakże ja mam wędrować?
Będą się ludzie, ludzie się będą,
Będą się ludzie dziwować.
A niech się ludzie dziwują, tarara,
A niech się ludzie dziwują.
Harcerz z harcerką, z harcerką harcerz,
Harcerz z harcerką wędrują.
Zawędrowali w ciemny las, tarara,
Zawędrowali w ciemny las.
Tutaj harcerko, harcerko tutaj,
Tutaj harcerko, obóz nasz.
A kto nas tutaj obudzi, tarara,
A kto nas tutaj obudzi?
Kiedy daleko, daleko kiedy,
Kiedy daleko od ludzi.
Obudzi nas tu ptaszyna, tarara,
Obudzi nas tu ptaszyna.
Kiedy wybije, wybije kiedy.
Kiedy wybije godzina.
Godzina bije raz, dwa, trzy, tarara,
Godzina bija raz dwa trzy.
Wstawaj harcerko, harcerko wstawaj,
Wstawaj harcerko do pracy!
Harcerka wstawać nie chciała, tarara,
Harcerka wstawać nie chciała.
Ale rozkazów, rozkazów ale,
Ale rozkazów słuchała.