Człowiek – wieczny pielgrzym” – motyw wędrówki w utworach literackich 2-3 epok.

Temat: „Człowiek – wieczny pielgrzym” – motyw wędrówki w utworach literackich 2-3 epok.

 

  • Wstęp
  • Cytat Stachury
  • Symbolika podróży
  • Definicja i znaczenie podróży
  • Występowanie motywu
  • Kryterium podziału (powody) = teza
  • Rozwinięcie- omówienie tematu
  • Podróż edukacyjna
  • Krasicki „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”

Powód wyjazdu z Szumina.

Okoliczności przybycia na wyspę Nipu.

Przemiana bohatera.

  • Swift „Podróże Guliwera”

Podróże przez cztery krainy Liliputów, Brobdingnagu, Laputy oraz kraju Houyhnhnmów.

Wędrówka nauką o małości egzystencji człowieka i ludzkiej głupocie.

Przekonanie o beznadziejności świata w którym żyje.

  • Diderot „Kubuś Fatalista i jego Pan”
  • Żeromski „Przedwiośnie”
  • Tułaczka emigracyjna
  • Sienkiewicz „Latarnik”

Wędrówka poszukiwaniem spokoju

Lektura „Pana Tadeusza” powodem dalszej tułaczki

  • Słowacki „Hymn (Smutno mi Boże)”

Refleksje podmiotu lirycznego nad losem tułacza.

  • Mickiewicz „Epilog” z „Pana Tadeusza”
  • Żeromski „Ludzie bezdomni”
  • Podróże fantastyczne
  • Dickens „Opowieść wigilijna”

Sytuacje z dzieciństwo i młodości jako powód samotności.

Obraz przyszłości powodem przemiany bohatera.

  • Wells „Wehikuł czasu”

Stworzenie maszyny przenoszącej w czasie.

Wędrówka próbą wyjaśnienia śmierci dziewczyny.

  • Goethe „Faust“
  • Lem „Dzienniki gwiazdowe“
  • Podróże w zaświaty
  • Mitologia
  • Dante „Boska komedia”
  • Zakończenie
  • Głębsze, metaforyczne znaczenie
  • Wnioski: różne epoki, teksty, autorzy, okoliczności ale zawsze coś pozostawiają (wiedza, wspomnienia, doświadczenie)
  • Cytat Stäfa