- Wiersz powstał w 1823 roku i uznawany jest za epilog miłości poety do Maryli Wereszczakówny, która w 1821 roku wyszła za hrabiego Puttkamera.
- Trzy wersy zawierają rozkaz „Precz z moich oczu!, Precz z mego serca!”, „Precz z mej pamięci!”.
- Jest tu anafora i paralelna składnia (powtarzające się konstrukcje składniowe).
- Podmiot liryczny to człowiek zakochany i cierpiący ze względu na rozstanie i oddalenie i niemożność zapomnienia.
- Mamy także obraz ukochanej, do której kierowane są słowa wiersza (adresatki utworu).
- Cały wiersz to obraz miłości nieszczęśliwej, fatalnej, niszczącej.
- Pod względem formy utwór jest monologiem lirycznym, wypowiadanym bezpośrednio do osoby znanej i bliskiej.