- Wiersz o miłości do zwierząt.
- podmiotem lirycznym jest osoba dorosła.
- Jest doskonałym obserwatorem świata wokół., częstym gościem lasów i puszczy.
- Tytuł kierunkuje czytelnika w stronę domu.
- Dla każdego dom to miejsce szczególne, realnie to ściany, dach , okna, w rzeczywistości to głownie ludzie.
- Dla zwierząt domem jest puszcza, gdzie trawy tworzą posłanie, dachem sa korony drzew, a oknami błyszczące jeziora.
- Podmiot liryczny dzieli się swoimi spostrzeżeniami z adresatem.
- Adresatem jest ktoś kto zadaje pytania, prawdopodobnie jest to dziecko.
- Wiersz liczy 4 strofy, pierwsza i trzecia sa czterowersowe, druga i czwarta maja po 11 wersów, sa takie same.
- Tworzą pewnego rodzaju refren, powtarzające się w nim słowa: „cyt, cyt”, „śpij, śpij”, „sypie srebro, sypie”, „usypia las, usypia”, „cyt, cyt, śpij, śpij, usypia” sprawiają, że wiersz przypomina kołysankę.
- W 1 i 3 zwrotce rymy są niedokładne.
- Rymujące się wyrazy są typu abab.
