John Donne
(22 stycznia 1572, Londyn, Wielka Brytania – 31 marca 1631, Londyn, Wielka Brytania)
Poeta wczesnego angielskiego baroku.
Uważany za twórcę nurtu poezji metafizycznej w Anglii.
Zdobył wykształcenie w Oxfordzie, Cambridge i Londynie.
To ułatwiło mu dworską karierę, uczestniczył w polityce dworu królowej Elżbiety, w związku z tym wiele podróżował po Europie.
Prowadził burzliwe życie, był bohaterem skandali obyczajowych, zmienił wiarę ( z katolicyzmu na anglikanizm).
Karierą dworską zachwiało w 1600 roku małżeństwo szesnastoletnią Anną Moore, która ojciec wydziedziczył, zięcia pozbawił posady osobistego sekretarza Lorda Strażnika Wielkiej Pieczęci. Mimo biedy rodzina przetrwała i dochowała się 12 dzieci.
Donne zdobył nowych protektorów arystokratycznych, a w 1610 roku opiekę ad nim sprawował sam król.
Przyjął świecenia kapłańskie i został znakomitym kaznodzieją w 1621 roku, kapelanem króla, wykładowcą akademickim.
Jego kazania cieszyły się ogromną popularnością, podczas homilii w 1623 roku w Londynie, tłum był ogromny, że stratowano kilka osób na śmierć.
Nie publikował swych wierszy za życia, choć krążyły w licznych odpisach.
Ukazały się drukiem dopiero w 1633 roku.
Jego poezja odcisnęła piętno na współczesnych mu i młodszych poetach.