- Dziecko symbolizuje stan ludzkiego umysłu i ducha, zarówno pozytywny, jak i negatywny.
- Jest ewangelicznym znakiem niewinności, ufności i prostoty.
- Symbolizuje szczerą i bezinteresowną miłość, beztroskę, radość i szczęście.
- Dzieci bywają symbolem braku samorealizacji niespełnienia.
- Są znakiem braku doświadczenia, niedoskonałości, braku rozsądku i lekkomyślności, nieraz wręcz głupoty.
- Wymagaają opieki, pouczeń, wychowania.
- Dzieci ojczyzny to określenie młodych ludzi walczących za ojczyznę.
- Dzieci wieku – ukształtowane przez określone warunki, atmosferę intelektualną, osobowości danych czasów.
Odniesienia znaleźć można:
- I List św. Pawła do Koryntian 13, 9-11.
- Księga Przypowieści 22,15.
- Księga Przypowieści 9,6.
- Księga Eklezjastesa 10,16.
- Ewangelia św. Marka 10,24.
- Ewangelia św. Łukasza 18,17.
- Ewangelia św. Mateusza 18, 2-5.
- J. Kochanowski, „Tren XVIII”
- F. Karpiński, „O narodzeniu Pańskim”.
- F. Zabłocki, „Zabobonnik”.
- A. Mickiewicz, „Polały się łzy”.
- J. Słowacki, „Kordian”.
- C.K. Norwid, „Dumanie” II.
- W. Ordon, „Bratu”.
- B. Czerwiński, „Dwóch rannych”.
- A. Asnyk, „Poeci do publiczności”.
- K. Tetmajer, „Preludia”.
- M. Konopnicka, „Miłosierdzie Gminy”.
- S. Żeromski, „Ludzie bezdomni”.
Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.