Piosenka ludowa znana także pod tytułem „Kasia” lub „dziura w płocie”, dziś spotkać można ją także w śpiewnikach utworów biesiadnych. Autorem tekstu jest Jerzy Kleyny (1927-1999), autor tekstów piosenek, dziennikarz, scenarzysta telewizyjny i satyryk. Tradycyjną melodię ludową, dla potrzeb tego utworu, zaaranżował Ryszard Poznakowski (1946), muzyk, kompozytor, aranżer, członek zespołów, m. in. „Trubadurzy”, „czerwono-Czarni”, „Poznakowski Band”. Utwór powstał w 1968 roku, można go posłuchać na płytach „Trubadurów”, Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze” oraz innych artystów (Krzysztofa Respondka).
Wysokie płoty tato grodził,
wysokie płoty tato grodził,
żeby do Kasi, do Kasi żeby,
żeby do Kasi nikt nie chodził,
żeby do Kasi, do Kasi żeby,
żeby do Kasi nikt nie chodził.
Ale ta Kasia mądra była,
ale ta Kasia mądra była
i dziurę w płocie, i w płocie dziurę,
i dziurę w płocie wywierciła,
i dziurę w płocie, i w płocie dziurę,
i dziurę w płocie wywierciła.
Oj, żeby nie ta dziura w desce,
oj, żeby nie ta dziura w desce,
byłaby Kasia, Kasia by była,
byłaby Kasia panną jeszcze,
byłaby Kasia, Kasia by była,
byłaby Kasia panną jeszcze.
Tęgich ślusarzy tato wzywał,
tęgich ślusarzy tato wzywał,
żeby u Kasi, u Kasi żeby,
żeby u Kasi nikt nie bywał,
żeby u Kasi…
żeby u Kasi nikt nie bywał.
Ale ta Kasia sprytna była,
ale ta Kasia sprytna była
i zaraz kluczyk, i kluczyk zaraz,
i zaraz kluczyk dorobiła,
i zaraz kluczyk, i kluczyk zaraz,
i zaraz kluczyk dorobiła.
Oj, chyba przez ten mały kluczyk,
oj, chyba przez ten mały kluczyk
chodziła Kasia, Kasia chodziła,
chodziła Kasia w wianku krócej,
chodziła Kasia, Kasia chodziła,
chodziła Kasia w wianku krócej.