Emil [patron chrześcijański]

  • Pochodził z Kordoby, żył około IX wieku.
  • Uczył się w szkole bazyliki w swoim rodzinnym mieście, tam też został wyświęcony na diakona.
  • Biegle władał językiem arabskim i chętnie dyskutował z muzułmanami mieszkającymi w Kordobie.
  • Nie podobała im się taka dyskusja, nie umieli przyjąć krytyki czy przeciwstawić polemice swoich argumentów.
  • Często w tym rozmowach brał udział przyjaciel Emila – Jeremiasz.
  • Obaj też trafili przed muzułmański sąd, gdzie usłyszeli z ust kadiego wyrok śmierci za obrazę islamu.
  • Skazano ich na ścięcie, a gdy wyrok wykonano – nad miejscem egzekucji rozpętała się ogromna burza z gradobiciem.
  • Muzułmanie ciała ofiar nabili na pale i wystawili na na drugim brzegu rzeki, by oddalić niebezpieczeństwo od Kordoby.

  • Imię Emil pochodzi od łacińskiego słowa  aemulare = rywalizować, starać się o coś.
  • Dzień św. Emila to 15 września.

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]