- Człowiek odczuwa wiele emocji, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych.
- Jedną z nich jest osamotnienie.
- Samotność może mieć wiele wymiarów:
- egzystencjalny, postrzegany przez pryzmat jednostkowego bytu i odrębności od innych,
- psychologiczny, tj. wskazujący, że człowiek nie jest w stanie w pełni poznać uczuć czy myśli innej osoby, potrafi interpretować pewne znaki, ale nigdy nie zjednoczy się w myśli z kimś innym,
- społeczny, wynikający z relacji międzyludzkich, a ich fałsz i pozorność budzi osamotnienie.
- Osamotnienie generuje w człowieku zmiany w zachowaniu, może być źródłem:
- lęku,
- obaw,
- zniechęcenia do działań,
- utraty marzeń.
- Niekiedy samotność jest dobrowolnym wyborem człowieka, często spowodowanym bolesnymi przeżyciami.
- W samotność uciekają niekiedy twórcy szukając inspiracji i weny.