W „Ferdydurke” parodia jest wszechobecna.
Parodiowane są różne gatunki literackie, np. powieść o dojrzewaniu, (szczególnie popularna w dwudziestoleciu międzywojennym), a także powieść rodzinna i środowiskowa.
Parodystyczny charakter odnaleźć można:
- Dwór Hurleckich, nawiązanie do „Przedwiośnia”,
- Elementy konwekcji romansu rycerskiego (Cervantesa).
Jest to potwierdzeniem braku autentyczności relacji międzyludzkich.
W narracji dominuje humor i dystans do opowiadanych historii.
Jest to również dowód konwencjonalności dzieła literackiego.
Wyznaczniki konwencji groteskowej:
- wykorzystanie form wyolbrzymionych i zdeformowanych w tworzeniu świata przedstawionego,
- sprzeczne i przeciwstawne porządki kompozycyjne,
- odejście od logiki w prezentacji zdarzeń,
- niejednolitość nastroju, mieszanie komizmu z tragizmem,
- wykorzystywanie prowokacji przeciw ustalonym społecznym oczekiwaniom,
- burzenie zasady decorum,
- niejednolitość stylowa, mieszanie języka literackiego, wykwintnego z mową wulgarną.