Gandalf był jednym z bohaterów powieści J.R.R Tolkiena zatytułowanej „Hobbit”. Autor określił go jako “wędrownego czarodzieja”, którego pojawienie się w wiosce zwiastowało niecodzienne wyprawy oraz związane z nimi ciekawe przygody. Stwarzane przez niego spektakularne fajerwerki były dowodem na to, iż niewątpliwie umiał on korzystać z magii i czarów. Często robił to jednak wyłącznie w celu wprawienia swoich przyjaciół w doskonały nastrój. Choć posiadał wiele niezwykłych umiejętności,znano go głównie z używania ognia i płomieni. Z nimi też była związana jedna z największych pasji Gandalfa- tworzenie „dymowych kółek” z fajki.
W jego liczne zainteresowania autor powieści wlicza też opowiadanie niezwykłych historii, których główną tematyką były ratowane z opresji księżniczki, przerażające smoki czy zamożni królowie. Niezwykłe poczucie humoru, dostojność a zarazem skromność czarodzieja sprawiały, iż krasnoludy, hobbici, elfy oraz inni mieszkańcy magicznego świata stworzonego przez Tolkiena wprost przepadali za jego towarzystwem. Wtedy czuli się bowiem bezpecznie, oraz chętnie oddwali się zabawom takim jak śpiewanie piosenek czy wspólne podziwianie niecodziennego krajobrazu. Gandalfowi nie można odmówić także odwagi. W końcu nie każdy z nas byłby w stanie uratować swoich kompanów z rąk przerażających troli, goblinów czy przemierzenie Czarnej Puszczy na niewielkim kucyku.
Cechą czarodzieja, która wzbudziła w nas największe zaintereswonie była niewątpliwie jego doskonała intuicja. Autor powieści nie wspomniał bowiem co sprawiło, iż Gandalf widział w Bilbie Bagginsie tak wielki potencjał. Uczynienie tchórzliwego hobbita jednym z członków niebezpiecznej wyprawy budziło wiele kontrowersji. Był to jednak wybór niezwykle trafny, o czym świadczy zakończenie misji sukcesem.
Gandalf zdecydowanie nie mógł narzekać na samotność. W gronie jego licznych przyjaciół odnajdziemy czarownika Beorna, króla elfów Elronda, trzynastu krasnoludów a później również samego Bilba Bagginsa. Tego ostatniego Gandalf darzył sympatią już od początku wyprawy, której sam był inicjatorem. Mimo iż uważał zachowanie tchórzliwego hobbita za śmieszne, był też świadkiem niezwykłej przemiany jaka zaszła w nim podczas tej podróży. Jeśli chodzi o wygląd bohatera, był on dość niecodzienny. Nosił ogromne, czarne buty, szary płaszcz przepasany pasem oraz niebieską czapkę zakończoną szpicem. Zainteresowanie czytelników niekiedy budzi też niezwykle długa broda Gandalfa, która często uznawana jest za jego znak charakte rystyczny.
Mimo swoich wspaniałych umiejętności, czarodziejowi nie można odmówić skromności. W czasie wyprawy skupiał się głównie na motywowaniu swoich towarzyszy do działania. Pokładał w nich nadzieję oraz wierzył, iż każdy z nich jest wyjątkowy I może odnieść niebywały sukces.
W „Hobbicie” Gandalf jest postacią dość tajemniczą. Nie wiemy nic o jego pochodzeniu, przodkach oraz więziach łączących go z większością bohaterów a mimo to odgrywa bardzo ważną rolę. Bez niego świat bohaterów Tolkienowskich z pewnością nie byłby taki sam.
Naszym zdaniem czarodziej może być metaforą człowieka szlachetnego, wielkodusznego i niezwykle pomocnego. Posiada w sobie bardzo wiele skromności, którą coraz ciężej znaleźć we współczesnym świecie. Zachęcamy do sięgnięcia po tę lekturę z wielu powodów. Pobudza wyobraźnię, rozwija kreatywność, emanuje pozytywną energią oraz niekiedy działa “ku pokrzepieniu serc”.
Autor: Katarzyna, Oktawia, Ewa
