Nikołaj (Wasiljewicz) Gogol
(31 marca 1809, Soroczyńce Wielkie – 4 marca 1852, Moskwa)
Rosyjski pisarz, poeta, dramaturg i publicysta pochodzenia ukraińskiego, uważany za klasyka literatury rosyjskiej, wybitnego twórcę przełomu romantyczno-pozytywistycznego.
W opowiadaniach odwoływał się jeszcze do motywów fantastycznych („Pamiętnik szaleńca”), a w znakomitych komediach, które weszły do kanonu repertuaru teatrów światowych dał realistyczno-satyryczny obraz współczesnej urzędniczej i kupieckiej Rosji.
Autor żywej do dzisiaj komedii „Rewizor” (1836), „Ożenek” (1835) oraz powieści satyrycznej „Martwe dusze” (1842), uznawanej za najwybitniejsze dzieło prozatorskie, mistrz obrazów obyczajowości, groteski, satyryk i humorysta, ilustrujący często życie „małych ludzi” („Płaszcz” (1842), „Nos” (1836), krytykujący rosyjski system administracyjny, oskarżający wynaturzenia rosyjskiej szlachty, przeciwstawiający im pozytywne cechy rosyjskiego charakteru narodowego.
Znacznie wzbogacił rosyjski język artystyczny o słownictwo opisywanych w swych utworach środowisk.