Patriotyczny utwór z czasów powstania styczniowego (22 stycznia 1863 – 11 kwietnia 1864 roku, największego w XIX wieku polskiego zrywu narodowego). Pochłonęło ono kilkadziesiąt tysięcy ofiar i w ogromnym stopniu wpłynęło na dążenia niepodległościowe następnych pokoleń.. Warto pamiętać, że pieśni tego typu zagrzewały do walki i mobilizowały do podejmowania sprzeciwu wobec zaborcy. Ich układanie, komponowanie to także przejaw patriotyzmu i walki, bowiem zaborca tłumił takie działania. Autorzy ponosili często niewspółmierna do winy karę.
Chcecie, bym wam zaśpiewał,
Nutą serca rozgrzewał,
Pilno na to zważajcie,
Co wam powiem, słuchajcie:
Ref.
Idźmy, bijmy Moskali,
Świat nas za to pochwali,
Walczmy za swą krainę,
Pędźmy licho za Dźwinę.
Naród niegdyś szczęśliwy,
Krwi i łupów nie chciwy,
Niewolą dziś stargany,
Dźwiga srogie kajdany.
Ref.
Idźmy, bijmy Moskali,
Świat nas za to pochwali,
Walczmy za swą krainę,
Pędźmy licho za Dźwinę.
Idźmy, bijmy Moskali,
Świat nas za to pochwali,
Walczmy za swą krainę,
Pędźmy licho za Dźwinę.
Sprzedali nas panowie,
Wspólnej Matki synowie,
Więc dziś na nich nie łożmy.
Sami sobie pomożmy.
Ref.
Idźmy, bijmy Moskali,
Świat nas za to pochwali,
Walczmy za swą krainę,
Pędźmy licho za Dźwinę.
W bójce przeszło rok minął,
Naród przecież nie zginął,
Bóg nam sprzyja widocznie,
Więc niech żaden nie spocznie.
Ref.
Idźmy, bijmy Moskali,
Świat nas za to pochwali,
Walczmy za swą krainę,
Pędźmy licho za Dźwinę.