Jacek [patron chrześcijański]

  • Urodził się w Kamieniu Śląskim na Opolszczyźnie tuż przed 1200 rokiem.
  • Pochodził ze szlachetnego rodu Odrowążów.
  • Jednym z jego krewnych był biskup krakowski Iwo Odrowąż.
  • Ustanowił on Jacka kanonikiem katedralnym, wysłał go też na studia do Paryża i Bolonii.
  • Tam Jacek studiował  teologię i prawo kanoniczne.
  • Podczas jednej z podróży do Rzymu biskup Iwo zabrał ze sobą Jacka.
  • Tam doszło do spotkania Jacka ze św. Dominikiem, założycielem klasztoru dominikanów.
  • Jacek, po odbyciu rocznego nowicjatu został przyjęty do zakonu.
  • Miał wówczas około 20 lat.
  • W 1222 roku dominikanie przybili do Krakowa i osiedlili się przy kościele Świętej Trójcy.
  • Miejsce to stało się ośrodkiem, z którego dominikanie wyruszali na bliższe i dalsze wyprawy misyjne.
  • Na czele takiej grupy stał także Jacek prowadząc misje na północy Polski.
  • Założył wtedy klasztor w Gdański, a później ruszył na Ruś i Prusy.
  • Brat Jacek nie przyjmował żadnych godności zakonnych, zajmując się misyjną „pracą u podstaw”.
  • Zmarł w 1257 roku w dzień Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny (15 sierpnia), którą przez całe życie otaczał szczególną czcią.

  • Imię Jacek pochodzi od łacińskiego imienia Hiacynt.
  • Święty Jacek jest patronem:
    • dominikanów,
    • Krakowa,
    • Kijowa,
    • Wrocławia.
  • Chroni przed:
    • utonięciem,
    • bezpłodnością.
  • Pomaga przy porodach.
  • Dzień św. Jacka to 17 sierpnia.

[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]