Bruno Jasieński
(właściwe nazwisko Wiktor Zysman)
(17 lipca 1901, Klimontów -17 sierpnia 1938, Butyrki, Moskwa, Rosja)
Polski poeta, prozaik i dramaturg, z kręgu „wyklętych”, działacz komunistyczny. Jeden z naszych najbardziej kontrowersyjnych pisarzy
XX wieku.
Przeszedł zadziwiającą metamorfozę: od anarchisty i twórcy awangardowego do piewcy realizmu socjalistycznego, od zblazowanego playboya
i poetyckiego pięknoducha pierwszych lat Polski niepodległej do ortodoksyjnego wyznawcy reżimu stalinowskiego. Zakres jego biografii, pełnej tajemnic i gwałtownych wolt, stanowić może doskonały materiał na scenariusz filmowy.
W niejasnych do dzisiaj okolicznościach przyszły futurysta został wraz z całym rodzeństwem fikcyjnie adoptowany przez Jana i Anielę Jasieńskich (najprawdopodobniej chodziło o nadanie dzieciom herbowego nazwiska). O dzieciństwie Wiktora (Brunona) wiemy niestety bardzo niewiele. Mając zaledwie 7 lat wraz z pozostałym rodzeństwem (Jerzym i Ireną) wyjechał do Warszawy. Od tego czasu w Klimontowie
pojawiał się tylko epizodycznie w czasie przerw w nauce.
Przedstawiciel futuryzmu, autor programowych manifestów w kwestii nowego rozumienia zadań literatury i sztuki, między innymi: natychmiastowej futuryzacji życia” oraz w “Manifeście w sprawie poezji futurystycznej”.
Był założycielem głośnego ze skandali “Klubu Katarynka” i współautorem jednoaktówki “Nuż w bżuhu” (1921).
Współpracował z Awangardą Krakowską, wydał w “Zwrotnicy” artykuł zatytułowany “Futuryzm polski – bilans” (1923).
W 1923 roku związał się z komunistyczną lewicą.
Ze względu na szykany, opuścił w 1925 roku Polskę i osiadł we Francji, gdzie współpracował z Francuską Partią Komunistyczną.
Był twórca zespołu teatralnego “Polska Scena Robotnicza”.
Radykalność jego poglądów spowodowała nakaz opuszczenia Francji w 1929 roku.
Osiedlił się w ZSRR i zaczął pisać po rosyjski. Mimo wszystko nie ominęły go stalinowskie represje, wskutek fałszywego oskarżenia został skazany na 15 lat łagru.
Zmarł po dwóch latach, w trakcie drogi na inne miejsce, w okolicach Władywostoku.