„Kandyd, czyli optymizm” Woltera [Voltaire’a]

GENEZA UTWORU

  • Opublikował ją Wolter w w 1759 roku pod pseudonimem.
  • Był to utwór jak odmienny od ambicji artystycznych twórcy, dla którego istotne były tragedie i powiastki filozoficzne.
  • Utwór okazał się sukcesem wydawniczym, ale jednocześnie z krytyką szerzenia wywrotowych idei i niemoralności.
  • W 1962 roku „Kandyd” trafił za obrazę władzy państwowej i kościelnej na listę ksiąg zakazanych.
  • Wolter oficjalnie przyznał się do autorstwa w 1768 roku., ale wówczas panowały już inne nastroje społeczne i polityczne.

FABUŁA UTWORU

  • Tytułowy bohater, Kandyd, zakochuje w ślicznej Kunegundzie.
  • Była to córka barona i właściciela zamku, w którym oboje mieszkają.
  • Gdy ich romans wychodzi na jaw, Kandyd zostaje wypędzony przez barona.
  • Młody człowiek wyrusza w świat i odwiedza rożne, odległe kraje.
  • Odnajduje Kunegundę, potem znowu ją traci.
  • Przeżywa szereg przygód.
  • Marzy przez cały czas, by być z Kunegundą.
  • Wreszcie ją spotyka i poślubia.
  • Wraz z grupą przyjaciół żyje spokojnie w niewielkim dworku.

  • Fabuła przypomina romans.
  • W rzeczywistości „Kandyd” stanowi parodię romansu, wzbogaconą opowieściami o podróżach i egzotycznych krajach.