- Urodziła się w Sienie 25 marca 1347 roku jako 24 dziecko w rodzinie farbiarza.
- Była jedną z bliźniaczek, ale tylko ona przeżyła.
- Katarzyna była dzieckiem rozpieszczanym i niczego jej nie brakowało.
- Od najmłodszych lat marzyła o życiu pokutnym.
- Rodzice w wieku 12 lat chcieli ją wydać za mąż, ale Katarzyna się sprzeciwiła.
- Obcięła włosy i w domu chciała urządzić pustelnię.
- W młodości zachorowała na ospę, która oszpeciła jej twarz, Katarzyna całkowicie poświęciła się wówczas pracy w farbiarni ojca.
- Zgłosiła się w wieku 16 lat do sióstr dominikanek, które prowadziły Zakład Pokutniczy.
- Została tercjanką, czyli osobą żyjącą zgodnie z zasadami zakonu, bez ślubów.
- Podjęła pracę w szpitalu dla trędowatych.
- Żyła bardzo skromnie, niewiele jadła i spała, poświęcała wolny czas na modlitwę.
- Niektórzy podejrzewali ją o chęć sławy i fałszywą pobożność.
- Ona nie zwracała na to uwagi.
- Miewała widzenia mistyczne, w których przychodzili do niej Jezus z Matką Boską.
- Katarzyna ogłosiła się wówczas posłannicą Chrystusa.
- W 1367 roku podczas kolejnego nawiedzenia, Chrystus dokonał z nią mistycznych zaślubin, pozostawiając na jej palcu ślad obrączki.
- Katarzyna zaczęła przemawiać w imieniu Chrystusa, najęła pisarzy, by zapisywali listy do duchownych i znamienitych osób świeckich.
- Pozostało po niej 389 takich listów.
- Katarzynę postawiono przed Trybunałem Inkwizycji we Florencji, ale trybunał uznał, że nie ma w nich herezji.
- Podczas epidemii dżumy we Włoszech pomagała chorym.
- Spotkała ją za to nagroda w postaci stygmatów.
- Dowiedziano się o nich dopiero po śmierci.
- Zmarła mając zaledwie 33 lata, jak Chrystus.
- Uznano wówczas ją za świętą.
- W jednym z rzymskich kościołów są do dziś jej relikwie.
- Głowa znajduje się w kościele św. Dominika w Sienie.
- Katarzynę kanonizowano w 1461 roku.
- Katarzyna ze Sieny jest patronką:
- praczek,
- ludzi umierających,
- tercjanek,
- uczonych,
- mędrców,
- studentów,
- wzywana jest także w przypadku zarazy i bólów głowy.
- Dzień św. Katarzyny Sieneńskiej to 29 kwietnia.
[na podstawie Słownika patronów chrześcijańskich, Janiny Kryńskiej]