Klasztor na Karczówce wybudował bp. krakowski Marcin Szyszkowski, który ślubował, że jeśli morowa zaraza ustanie (1622), on w podzięce św. Karolowi Boromeuszowi (patronowi chroniącemu przed morowym powietrzem) postawi kościół pod jego wezwaniem. Kiedy tak się stało biskup dotrzymał słowa i w 1628 roku zakończono budowę kościoła i złożono w nim relikwie św. Karola Boromeusza. Rok później na Karczówkę sprowadzono ojców bernardynów, dostosowując budynki do ich potrzeb. Klasztor erygowano w 1631 roku i przez 200 lat był to ośrodek kultury i życia kulturalnego w regionie świętokrzyskim. Niestety, klasztor zlikwidowały władze carskie w 1864 roku. Po uzyskaniu niepodległości (1918) na Karczówce pojawiły się Siostry Służebnice Najświętszego Serca Jezusowego, prowadziły od 1922 roku drukarnię, która służyła ruchom podziemnym i edukacji na terenie miasta. Ponadto siostry Sercanki prowadziły szkołę ludową i przedszkole. ! 939 roku Karczówka stała się parafią, a w 1945 roku biskup Kaczmarek zaproponował prowincjałowi pallotynów objęcie pobernardyńskiego klasztoru przez Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego. Pallotyni pojawili się w 1957 roku. Przez lata Karczówka była otwarta na młodzież i dorosłych mieszkańców Kielc, Pallotyni prowadza różnorodna działalność, dbając jednocześnie o klasztor, dlatego systematycznie prowadzone są prace konserwatorskie.
Więcej:http://www.karczowka.com/historia-klasztoru/
Skan artykułu z działu Aktualności z wydawnictwa „Pasażer” [Biuletyn Komunikacji Miejskiej w Kielcach, nr110/grudzień /2023
Skan folderu poświęconego Karczówce:
