- Wiersz jest przykładem liryki opisowo-refleksyjnej.
- Tytuł zawiera ironię, zaś podtytuł wskazuje, że akcja rozgrywa się w krajach chrześcijańskich.
- Niestety, przedstawiona sytuacja zaprzecza temu.
- Podmiotem lirycznym jest babcia, następnie ktoś składający życzenia i spiker.
- Bohaterka mieszka u rodziny syna.
- Niestety, nie jest szczęśliwa, bo domownicy traktują ja jak stary niepotrzebny mebel.
- Ne dostrzegają w niej człowieka, tylko przedmiot.
- Stara się ustępować wszystkim z drogi, być niewidoczna, ale i tak zawadza domownikom.
- Ten stan rzeczy sprawia, że kobieta jest nieszczęśliwa.
- Obawia się reakcji „najbliższych” na swoje zachowanie.
- Brakuje jej ciepła, miłości i odrobiny szacunku.
- Opiekę nad babcią domownicy traktują jak przykry obowiązek.
- Z okazji urodzin składają okolicznościowe życzenia.
- Nie są one jednak szczere, wcale nie jest dla nich „kochaną mamunią i babunią”.
- Życzenia są pozorem, a rodzina składa je na pokaz.
- Wiersz demaskuje obłudę najbliższych wobec babci.
- Zmusza do refleksji nad starością i zachowaniem w stosunku do osób starszych.
- Wiersz napisany jest prostym, zbliżonym do potocznego językiem.
- Nie sprawia trudności jego zrozumienie.
- Brak jest znaków interpunkcyjnych.
- Poeta zastosował niewiele środków arrtystycznych.
Opowiadanie babuni o kraju
chrześcijańskiego
Chodzę po domu na czworakach
Na palcach chowam się po kątach
Udaję starą salopkę
Miotełkę do zamiatania
Nie rzucam się w oczy w ten sposób
Uśmiecham się do wszystkich
Nawet do klamki słucham kroków
Kiedyś wsadziłam palec do garnuszka
Z miodem
Odezwały się głosy trąb
Sąd ostateczny
Mdli mnie
Z miłości
Przedmioty mają zęby i pazury
Ta szafa co stoi otwarta
To mamusia wasza i babcia
To krzesło
Które przestawiają z kąta w kąt
To też babcia
Kochanej mamuni i babuni
W dniu sto pierwszych urodzin
Dwustu lat życia życzą
Syn synowa i wnuki