| Kim jest? |
- Córka Kiejstuta.
- Młoda i piękna „jak bóstwo”.
- Zakochana, rozmarzona, dziewczęca.
|
- Małżonka Waltera.
- Czuła, dobra, optymistyczna, posłuszna, wierna.
|
- Pustelnica zamurowana w wieży.
- Pokorna, wierna, konsekwentna.
- Wrażliwa, współodczuwająca.
|
| Gdzie działa? |
|
|
|
| Co czyni? |
- „Ona siedzi samotna albo z Walterem rozmawia”.
- Słucha opowieści młodzieńca.
- Uczy go mowy litewskiej.
- Spaceruje w urządzonym dla niej ogrodzie.
- Kocha.
|
- Kocha, cieszy się rolą pani domu, domowym szczęściem.
- Myśli o macierzyństwie „Bóg nam zdarzy pociechę z dziatek”.
- Podziela troski męża, rozumie konieczność rozstania.
- Poświęca się dla niego i Litwy.
- Zostaje w klasztorze.
|
- Modli się, śpiewa, tęskni, czeka powrotu ukochanego.
- Wreszcie rozmawia z Wallenrodem, nie chce złamać słowa danego Bogu i opuścić wieży „Mnie dosyć szczęścia, gdy cię widzę żywym”.
- Umiera równocześnie z Wallenrodem.
|
| Co czuje? |
- Fascynacja.
- Miłość, szczęście.
|
- Miłość, troska, cierpienie.
- Ufność, wiara.
|
- Tęsknota, lęk, radość, nadzieja.
- Miłość, ból, rezygnacja, gorycz.
- Pogodzenie się z losem.
|
| Skąd to wiadomo? |
- Powieść Wajdeloty.
- IV pieśń Konrada Wallenroda – Uczta.
- Pieśń VI- Pożegnanie.
|
- Powieść Wajdeloty.
- IV pieśń Konrada Wallenroda – Uczta.
- Pieśń VI- Pożegnanie.
|
- Pieśń II, III, Vi- Pożegnanie.
|
Wg M. Kuziak, Lektury bez tajemnic, Od średniowiecza do Młodej Polski, Kraków 1999.
