„Kordian” Juliusz Słowacki [problematyka]

  • Każdy akt dramatu podejmuje inną problematykę.
  • W scenie Przygotowania:
    • diabły i czarownice stwarzają postaci przywódców narodu polskiego,
    • są tam dowodzący powstaniem listopadowym.
  • W Prologu:
    • poeta zestawia różne koncepcje roli poety i poezji,
    • w opozycji do Mickiewicza przedstawia własną wizję, wg której poezja powinna być skarbnicą gromadzącą narodowe idee i wartości, gotowe do wykorzystania w walce o niepodległość.
  • W akcie I czytelnik poznaje nieszczęśliwie zakochanego piętnastolatka- Kordiana:
    • młodzieńcza miłość doprowadziła go do próby samobójczej.
  • W akcie II bohater podczas wędrówki w poszukiwaniu celu i wartości w życiu, doznaje kolejnych rozczarowań:
    • monolog na szczycie Mont Blanc, kończący ten akt, świadczy o metamorfozie bohatera,
    • wyznacza on sobie cel, jakim jest poświecenie dla ojczyzny.
  • Akt III rozgrywa się w Warszawie;
    • jest to podczas koronacji cara Mikołaj I na króla Polski,
    • Kordian (podchorąży) planuje dokonać zamachu,
    • plan jednak nie udaje się i kończy skazaniem bohatera na śmierć.
  • Utwór ukazuje :
    • dojrzewanie Kordiana,
    • jego rozdarcie między problemami narodowymi a dylematami egzystencjalnymi,
    • przeistoczenie z nieszczęśliwie zakochanego młodzieńca w działacza politycznego walczącego o wolność narodu.
  • Słowacki zawarł w dramacie:
    • ocenę powstania listopadowego,
    • skrytykował zuchwalczość,
    • negatywnie ocenił brak jednomyślności przywódców powstania.