Jan Kott
(27 października 1914, Warszawa – 23 grudnia 2001, Santa Monica, Kalifornia, USA
(W 2002 prochy sprowadzono do Krakowa, pochowano go na Cmentarzu Rakowickim)
Historyk literatury, znawca teatru, edytor, tłumacz, krytyk, eseista.
Światowej sławy autor studiów i szkiców szekspirowskich, zdobył tym uznanie wielkich świata literatury.
Prozaik, poeta.
Wytrawny znawca literatury polskiego i europejskiego oświecenia.
Absolwent warszawskiego gimnazjum ( 1927).
Inicjator grupy „Młoda Swastyka” i redaktor pisma o tym tytule.
Debiut artykułem Kryzys zamiłowań estetycznych, wydrukowanym w „Kuźni Młodych” (1932).
Absolwent prawa na UW (1936) oraz Instytutu Francuskiego *1935).
Współpracował z wydawnictwami:
- „Życie Akademickie (1932-1934),
- „Pion” (1934-1938),
- „Kamena (1935-1936),
- „Okolica Poetów” (1935-1936),
- „Przegląd Współczesny” (1935-1937),
- „Sygnały” (1937),
- „Wiedza i Życie” (1937-38)
- „Młoda Demokracja” (1944),
- „Kuźnica” (1945-1948),
- „Twórczość” (1945-1946, 1949-1952),
- „Odrodzenie” (1945),
- „Przekrój” (od 1946),
- „Kwartalnik Neofilologiczny”(1954-1955),
- „Pamiętnik Literacki” (1950-1955),
- „Teatr Polskiego Oświecenia” (1955-1956),
- „Studia Historycznoliterackie (1955-1957),
- „Europa” (1957),
- „Historia i Teoria Literatury. Studia” (1959).
- „Przegląd Kulturalny” (1952-1962),
- „Dialog” (1957-1966),
- „Wiadomości” (1969-1981, Londyn),
- „Tri-Quarterely”, „Performing Arts”, „Theatre Quarterly”, „Arion”, „The New Republic”, „Salmagundi”, „Partisan Review”, „The New York Review of Books”, The Drama Review” (USA),
- „Dialog” i „Tygodnik Powszechny” (od 1989), .
Stypendysta rządu francuskiego (1938), oraz Fundacji Forda (1966), wykłady w Yale (1966-1967; 1968-1969) oraz Berkeley (1967-1968)
Wykładowca na belgijskim uniwersytecie w Louvain (1968), od 1969 jako full professor w State University of New York w Stony Brook.
Od 1966 roku poza granicami kraju (USA)
W 1969 odebrały utracił tytuł profesora Uniwersytetu Warszawskiego.
Żołnierz 21. Pułku Piechoty „Dzieci Warszawy”, obrońca Warszawy w kampanii wrześniowej.
Mieszkał we Lwowie, Łodzi, Krakowie, Szczawnicy, Warszawie,
Wiele podróżował po świecie (Francja, Anglia, Bułgaria, Dania, NRD, Chiny).
Wybrana twórczość:
- Trwałe wartości literatury polskiego oświecenia, 1951,
- Szkice o Szekspirze, 1961,
- Szekspir współczesny, 1965,
- Zjadanie bogów. Szkice o tragedii greckiej, 1986,
- Nowy Jonasz i inne szkice, 1994,
- Kadysz. Strony o Tadeuszu Kantorze, 1997,
- Lustro. O ludziach i teatrze, 2000.