Krystyna Krahelska
Pseudonim „Danuta”
(24 marca 1914, Mazurki, Białoruś – 2 sierpnia 1944, Warszawa)
Polska poetka, harcerka, pielęgniarka, żołnierz Armii Krajowej, uczestniczka Powstania Warszawskiego.
Pochodziła z rodziny o tradycjach narodowowyzwoleńczych.
W 1926 roku zamieszkała z rodziną w Brześciu, była uczennicą gimnazjum im.Romualda Traugutta, tam też wstąpiła do Związku Harcerstwa Polskiego, gdzie prowadziła gromadę zuchów.
Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, rozpoczęła studia na Wydziale Geografii, ostatecznie skończyła etnografię.
Od 13 roku życia Krystyna pisze wiersze.
Uczyła się śpiewu, bardzo lubiła śpiewać, w tym także klasyczne arie operowe.
Początek wojny zastał ją w rodzinnych Mazurkach, ale już 4 wrześnian była w stolicy i pomagała mieszkańcom.
Wstąpiła do Związku Walki Zbrojnej, potem do AK, używała pseudonimu „Danuta”. Czynnie działała w konspiracji.
Była kurierką i łączniczką, przewoziła prasę, dokumenty, broń i amunicję.
W latach 1943-44 pracuje jako pielęgniarka w szpitalu we Włodawie, opiekowała się chorym ojcem, nie rezygnując z pracy konspiracyjnej.
Latem 1944 roku Krystyna wraz z rodzicami zamieszkała w Krakowie, ale szybko wróciła do Warszawy.
W chwili wybuchu powstania (1 sierpnia 1944 roku ) została sanitariuszką kadrowego dywizjonu 7 pułku ułanów lubelskich, plutonu 1108. Brała udział w walkach o drukarnię i redakcję „Nowego Kuriera Warszawskiego”. W trakcie walki starała sie pomóc rannym żołnierzom i została trzykrotnie postrzelona w płuca. Niemożliwe był jej zabranie z pola walki i leżała tam kilka godzin, kiedy to sie udało była nieprzytomna im wkrótce, po operacji, odeszła.
Jest autorką wielu popularnych pieśni Polski Walczącej, w tym najbardziej znanej „Hej chłopcy, bagnet na broń!”.
Dała twarz Syrence warszawskiej, a pomnik stanął nad Wisła w sierpniu 1939 roku.