- Opowiadanie z 1957 roku .
- Opublikowane zostało w zbiorze „Słoń”.
- Dobrze oddaje charakterystyczne cechy komunizmu, czyli:
- pozorne dążenie przekształcenia państwa w nowoczesny organizm polityczno-społeczny,
- działania oparte na ideologicznych teoriach i absurdalnych zarządzeniach,
- wprowadzany ład przypominał wytwór chorej wyobraźni.
- Jak wskazuje tytuł opowiadanie nawiązuje do gatunku kroniki.
- Zawiera opis wydarzeń rozgrywających się w oblężonym mieście.
- Odróżnia go od wzorca kroniki fikcyjność przedstawienia.
- Utwór ma także pewne elementy humoreski, tj. opowiadania z wyraźną puentą, ilustrującą konkretną sytuację.
- Świat przedstawiony jest absurdalny, dziwaczny i chaotyczny.
- Przypomina ujęcie surrealistyczne, ale autor zastosował taki zabieg (konwencję), by kreować prawdy uniwersalne.