Kropka to najpopularniejszy znak interpunkcyjny, w formie małego kółeczka (okrągłej plamki), jest rzeczownikiem, rodzaju żeńskiego,wykorzystujemy ją w następujących przypadkach:
- zakończenia zdań oznajmujących i równoważników zdań, np. Mam dwoje dzieci. Wiem jaki znak postawić na końcu zdania oznajmującego.
- zapisu liczebników porządkowych, np. Lata 50. ubiegłego stulecia. Jeśli odczyt takiego liczebnika jest oczywisty – to możemy z kropki zrezygnować, np. Usiadłem w 5 ławce.
- zapisu dat, np. 12.08.1999 r (ale 12 sierpnia 1999 roku).
- kropka jest też częścią składową innych znaków, np. niektórych liter (ż), dwukropka, średnika i wielokropka.
- zapisu inicjałów, np. J. J. Kowal.
*Znajduje również zastosowanie w matematyce, informatyce, alfabecie Morse’a oraz zapisie nutowym (wydłuża poprzedzającą nutę o połowę wartości).
Nie wykorzystujemy kropki:
- w cyfrach oznaczających godziny (bez minut), np. Czekał na nią 3 godziny.
- na kartach tytułowych po tytułach,
- na afiszach, ulotkach, agitkach,
- po tytułach artykułów w gazetach,
- po tytułach rozdziałów, np. w pracach dyplomowych.