- Jego kolor, wygląd i skrzeczący sprawiły, że kruk łączony jest z negatywnymi cechami.
- Stanowi wróżbę nieszczęścia, katastrofy, wojny, głodu, zarazy, śmierci.
- Jest to też symbol niepokoju, okrucieństwa, drapieżności, plądrowania, dzielenia łupów i trupiego rozkładu.
- Stanowi emblemat smutku, zemsty i samego diabła.
- Krukami nazywa sie też złych ludzi, zaborczych i żerujących na cudzym nieszczęściu.
- Kruk bywa też pozytywnym symbolem boskiej opatrzności, długowieczności i solidarności (kruk krukowi oka nie wykole).
- Biały kruk to rzadkość, odnoszona najczęściej do książki.
Odniesienia znaleźć mo0żna:
- A. T. Makrobiusz, „Saturnalia”.
- J. Kochanowski, „Jazda do Moskwy”.
- W. Potocki, „Na tegoż drugi raz”.
- W. Szekspir, „Otello”.
- A. Mickiewicz, „Dziady”.
- A. Mickiewicz „Konrad Wallenrod”.
- E. Orzeszkowa, „Nad Niemnem”.
Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.