- Wykształcona odmiana łaciny.
- Używana w mowie i piśmie państwa rzymskiego w okresie między Ia V wiekiem n.e.
- Wyróżniała się zachwianiem proporcji budowy zdania.
- Mówi sie o pewnym skażeniu słownictwa oraz tendencjach do ozdobności podporządkowania prozy zasadom stylistycznym języka poetyckiego.
- Najwięksi pisarze tworzący w tym języku to:
- Seneka,
- Tacyt,
- Marcjalis,
- Juwenalis.