- „Legenda…”pochodzi z połowy XV wieku,
- Popularny utwór pochodzenia syryjskiego,
- Jeden z najbardziej znanych żywotów świetych,
- Zachowana kopia rękopisu w języku polskim datowana jest na rok 1454,
- Zachowany rękopis jest urywkiem liczącym 241 wierszy, pozbawionym zakończenia, pisanym głównie ośmiozgłoskowcem,
- To w tym utworze najpełniej wyrażone są ideały średniowieczne,
- W Polsce, kult św. Aleksego szerzył się przede wszystkim na Mazowszu, gdzie powstał utwór,
- Drukiem utwór został wydany przez W. Wisłockiego w 1876 roku.
- Popularność św. Aleksego „męża pobożnego”, to przykład ideału ascetycznej świętości,
- Aleksy wyrzekł się majątku, wysokiego urodzenia oraz osobistego szczęścia, opuściwszy dom i żonę, udając się na tułaczkę,
- Stał się pątnikiem, żebrakiem , niejednokrotnie doświadczającym upokorzenia.
- Aleksy stał się patronem biedoty, żebraków i pątników,
- „Legenda… ” głosiła pochwałę ubóstwa, wyrzeczenie się dóbr materialnych i szczęścia osobistego, ideał pokory i posłuszeństwa wobec nakazów religijnych,
- Bogaty panicz rzymski, w noc poślubną porzucił młodą wdowę i zaczął nędzne życie żebracze, by cierpienia i poniżenie zapewniły mu zbawienie,
- Zmarł nierozpoznany, obojętny na tęsknotę najbliższych, pod schodami domu rodzinnego i dopiero po jego śmierci dzwony w cudowny sposób same się rozdzwoniły odkrywając jego tajemnicę,
- Po powrocie żył w domu rodzinnym przez 16 lat, znosząc upokorzenia, pod koniec życia spisał swe losy, a nast.epnie spokojnie oddał duszę Bogu,
- Droga wybrana przez Aleksego wskazywała także drogę zbawienia poprzez umartwianie się i pokorne znoszenie przeciwności losu.