- Wiersz z 1962 roku, z tomu „Sól”.
- Wg legendy władca Gordios I ofiarował świątyni w Gordion wóz.
- Posiadał on niezwykły węzeł łączący jarzmo i dyszel.
- Ten, któremu uda się rozwiązać go miął zostać władcą Azji.
- Wielu próbowało, ale nikomu się nie udało, aż do 333 roku p.n.e.
- Wówczas to Aleksander Wielki przeciął węzeł mieczem.
- W ten prosty sposób rozwiązał zagadkę „węzła gordyjskiego”.
- Szymborska nawiązuje do tamtego historycznego wydarzenia.
- Przedstawia też sytuację, kiedy to Aleksander zwycięża, ale kosztem swoich rycerzy.
- Historia jest wpleciona jako odpowiedzi na formy przypadków.
- Nie jest to jednak tylko zabawa, jak pozornie się wydaje.
- Szymborska zaprasza do pewnych przemyśleń , refleksji o człowieku.
- To właśnie ta lekcja, kiedy każdy powinien powinien zastanowić się nad istotą człowieczeństwa, szacunkiem dla kultury, metodami podboju świata.
Kto co Król Aleksander kim czym mieczem
przecina kogo co gordyjski węzeł.
Nie przyszło to do głowy komu czemu nikomu.
Było stu filozofów – żaden nie rozplątał
Nic dziwnego, że teraz kryją się po kątach.
Żołdactwo ich za brody łapie,
za roztrzęsione, siwe, capie,
i bucha gromki kto co śmiech.
Dość. Spojrzał król spod pióropusza,
na konia wsiada, w drogę rusza.
A za nim w trąb trąbieniu, w bębnieniu bębenków
kto co armia złożona z kogo czego z węzełków
na kogo co na bój.