Liczba – kategoria gramatyczna wszystkich odmiennych części mowy (nie dotyczy liczebników.
W języku polskim spotykamy:
| Liczbę pojedynczą
(oznacza rzecz lub osobę jednostkową) |
Liczbę mnogą
(określa wielość przedmiotów, osób, zjawisk) |
Pozostałości liczby podwójnej (pozostałość po prasłowiańskim, funkcjonowała do XVI wieku, wyrażała parzystość, podwójność) |
| stół – rzeczownik
koleżanka – rzeczownik tydzień – rzeczownik |
stoły rzeczownik
koleżanki – rzeczownik tygodnie – rzeczownik |
W przysłowiach:
Trzy gęsi, dwie niewieście uczyniły jarmark w mieście, Mądrej głowie dość dwie słowie.
|
| ładna – przymiotnik
ciekawy – przymiotnik lodowaty – przymiotnik |
ładne przymiotnik
ciekawi – przymiotnik lodowate – przymiotnik |
|
| mój – zaimek
twój – zaimek ten zaimek |
nasze – zaimek
wasze – zaimek tamci – zaimek |
W języku polskim funkcjonują tzw, rzeczowniki niepoliczalne, np.. złoto, wiedza, Białystok.
Są też rzeczowniki posiadające tylko liczbę mnogą, np. nożyce, sanie, usta, rajstopy.