Lingren Astrid Anna Emilia

Astrid Anna Emilia Lingren

(14 listopada 1907, Vimmerby, Szwecja – 28 stycznia 2002, Vasastaden, Sztokholm, Szwecja)

 

Szwedzka autorka literatury dziecięcej,  powieści , zbiorów opowiadań oraz  sztuk teatralnych i słuchowisk radiowych. Wiele z jej powieści zostało sfilmowanych

Już jako siedemnastolatka współpracowała z „Gazetą Wimmerby”, gdzie była  korektorką, autorką krótkich notatek i reportaży

Wywołała skandal wczesną panieńską ciążą, ale wszystko skończyło się dobrze dla niej i jej synka Larsa.

Ukończyła kursy maszynopisania, pracowała jako sekretarka w Szwedzkiej Centrali Księgarskiej, Królewskim Klubie Automobilowym,           a także dla docenta kryminologii, Harry’ego Södermana.

W dniu wybuchu II wojny światowej (1 września 1939) rozpoczęła „Dziennik czasu wojny” (stworzyła 22 zeszyty).

W 1944 roku rozpoczęło się tworzenie  historii o Pippi Pończoszance, którą wymyśliła dziewięcioletnia wówczas jej córka – Karin.

Książkę uznano za niewychowawczą i druk jej się opóźnił.  W tym czasie Lindgren tworzyła inne książki:

  • „Zwierzenia Britt-Mari” (dla dziewcząt),
  • „Detektyw Blomkvist”.

Stworzyła ponad 30 książek, a najbardziej znane to:

  • „Dzieci z Bullerbyn” (1947),
  • „Nils Paluszek” (1949),
  • Mio, mój Mio (1954),
  • „Karlson z dachu”” (1955),
  • „Lotta z ulicy awanturników” (1961),
  • „Emil ze Smalandii” (1967),
  • „Bracia Lwie Serce” (1973),
  • „Ronja, córka zbójnika” (1976).

Książki o Pippi to wyjątkowy szwedzki bestsellerem, przetłumaczony na ponad 70 języków.

Pisarka była wielokrotnie nagradzana, jest laureatką m.in.

  • Medalu H. Ch. Andersena,
  • Orderu Uśmiechu przyznanego przez polskie dzieci (1978),
  • Tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego (1989),
  • Nagrody  Right Livelihood Award  (1994),