- Typ liryki, ktory wyspecjalizował się w wyrażaniu uczuć miłosnych.
- Nie ma jednak jednego wspólnego wzorca dla tego typu utworów.
- Każda epoka tworzyła własny model poezji erotycznej.
- Wyróżnia się:
- duch filozoficzny epoki (np. czas romantyzmu), wyrażanie uczuć nieszczęśliwych z powodu niepomyślnego splotu okoliczności.
- konwencje obyczajowe i środowiskowe, (np. wiersze A. Morsztyna, epoka baroku), hołdowanie kulturze dworskiej, utwory zawierają elementy ludowości,
- typ bohatera charakterystyczny dla epoki (np. romantyzm – bohater zbuntowany, tragiczny, uczucia silne, namiętne, sentymentalizm – przeżycia bezkonfliktowe, pozbawione elementów dramatycznych),
- norma intymność przypisana epoce historycznoliterackiej (np. awangarda krakowska – wstydliwość uczuć).
- Model przeżywania uczuć warunkowany jest historycznie i to w wielu aspektach.
- Niektórzy wzorce n9ie uległy dezaktualizacji.
- Przykłady to: wiersze Safony, Jana Kochanowskiego, Juliusza Słowackiego, Bolesława Leśmiana.