- Opowiadanie jest przykładem utworu, który wykorzystuje aluzję, alegorię, parabolę w celu zmylenia ówczesnych cenzorów.
- Wpisuje się w nurt satyry antysystemowej tamtych czasów
- Opowieść jest prostym niejako utworem z wieloma ukrytymi znaczeniami.
- Autor wykorzystał język ezopowy, który czytelnicy znają i potrafią odnaleźć pouczając puentę.
- W przypadku tego utworu jest to rodzaj refleksji nad światem.
- Utwór ma cechy bajki zwierzęcej, gdzie zwierzęta reprezentują określone typy ludzkich bohaterów.
- Główny bohater to szczur, uwięziony z innym szczurem o imieniu Lolo w laboratoryjnej klatce.
- Szczury powinny zachowywać się z oczekiwaniami „pana z brodą”.
- Szczury postrzegane są w przestrzeni publicznej jako zwierzęta inteligentne, w literaturze np. Krasicki tworzy alegorię pychy i zarozumiałości.
- Pisarz portretuje na przykładzie szczurów postawy ludzkie.
- Lolo stanowi przykład zniewolenia człowieka, narrator – jednostki, która nie potrafi się dostosować.
- Lolo dobrze funkcjonuje w laboratoryjnym świeci, mimo że jest nadętym głupem i pyszałkiem z ograniczonym zakresem wiedzy.
- Narrator, mimo zaradności i sprytu nie radzi sobie w klatkowej rzeczywistości.
- Lolo jest spragniony pochwał, a narrator dla własnych korzyści schlebia prostakowi, zapominając o własnej godności.
- Opowiadanie to rodzaj rozliczenia wewnętrznego człowieka inteligentnego, który godzi się na zniewolenie.
- Aura utworu jest pesymistyczna.