- Romantycy cenili sobie swobodę artystyczna.
- Sięgali po wzory pogardzane przez twórców oświecenia.
- Tworzywem, który polubili były pieśni gminne, tj. ludowe teksty znane od wieków i przekazywane ustnie.
- Były to np. bajki, legendy, opowieści starych wiejskich piastunek.
- Teksty te stały się przedmiotem stylizacji, przetwarzaniu, połączeniu ludowej z fikcją literacką.
- Stało się to niejako nowym sposobem przekazywania wiedzy o otaczającym świecie.
- Sięgali do zabytków kultury słowiańskiej, germańskiej, celtyckiej i innych.
- Inspiracją były gusła, przesądy, zabobony, stare wierzenia.
- Szukano w nich odpowiedzi na pytania egzystencjalne, twierdząc, że świat realny nie wyjaśnia wszystkich wątpliwości człowieka.
- Szczególna rolę przypisywano wyobraźni.
- Ludowość dla romantyków to zachwyt gminem, starania w kierunku zrozumienia natury.
- To także umiejętność czytania symboli.
- Traktowanie natury jako partnera, który stale się zmienia, tak jak cały świat i ludzie.