Piosenka ma długi historyczny rodowód, pochodzi z wieku XVI, a śpiewana była wówczas przez krakowskich żaków i prawdopodobnie przez nich stworzona, choć nie jest znany ani autor słów, ani melodii. W wiekach późniejszych niezwykle popularna byłą wśród szlachty, choć i prosty lud znał ją znakomicie, najczęściej śpiewana była w gronie męskim, prawdopodobnie z powodu pewnej „nieobyczajności”. Zyskała uznanie także wśród Legionów Polskich, stając się piosenką wojskową.
Piosenka znana jest także pt. „Za górami, za lasami”, ma także kilka wariantów, dlatego Małgorzatka, zależnie od czasów, tańcuje z z huzarami, ułanami, żołnierzami, cyganami czy góralami.
Za górami, za lasami,
Tańcowała Małgorzatka z huzarami./ bis
Przyszedł ojciec, przyszła matka,
Pójdź do domu, pójdź do domu, Małgorzatka./ bis
Ja nie pójdę, idźcie sami,
Wolę tańczyć, wolę tańczyć z huzarami./ bis
Oj, nie pójdę, bo się boję,
Upiłam się huzarami, ledwie stoję./ bis
Nie będzie cię matka biła,
Boś się niby wielka dama wystroiła./ bis
Mam gorsecik, kolczyk z kółkiem,
Będę tańczyć, będę tańczyć z całym pułkiem./ bis
Małgorzatka tańcowała,
Póki się nie, póki się nie postarzała./ bis
Nie ma już dawnej kochanki,
Baba nosi, baba nosi obwarzanki./ bis
Pocznie zima w palce chuchać,
Trzeba było, trzeba było matki słuchać./ bis