„Mapa” Kazimierza Wierzyńskiego

  • Wiersz to wyraz marzeń podmiotu lirycznego o egzotycznych podróżach.
  • Jest zafascynowany odległym pięknem, ale podróżuje palcem po mapie.
  • Mapę jest dla niego „światem drukowanym, marzeń abecadłem”.
  • Odkrywa w ten sposób wszystkie cuda świata.
  • Planuje szlak, myśli, gdzie chciałby się znaleźć, co zwiedzić, co zobaczyć. Jego zaciekawienie budzą tajemniczo brzmiące nazwy miast, rzek, gór: „Atlantyk.
  • Podmiot nie jest w wierszu wyraźnie określony, nie ujawnia swej tożsamości.
  • Można jednak podejrzewać, że to miłośnik podróży i poznawania czegoś nowego.

  • Utwór składa się z czterech zwrotek.
  • Każda z nich ma cztery wersy.
  • W pierwszej, drugiej i ostatniej strofce każdy wers liczy 13 sylab, w trzeciej występuje od 12 do 14 zgłosek w wersie.
  • Jest to wiersz sylabiczny.
  • Poeta zastosował rymy żeńskie przeplatane, dokładne.