Polska pieśń patriotyczna powiązana z postacią generała Józefa Chłopickiego (1771-1854, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej, wojen napoleońskich, powstania listopadowego, baron cesarstwa, Królestwa Kongresowego, wolnomularz). Autorem tekstu jest Jędrzej Słowaczyński (1807-1847, uczestnik powstania, po jego klęsce na emigracji w Paryżu, dziennikarz, twórca pierwszego słownika geograficznego Polski „Atlas krain polskich”. Kompozytorem muzyki jest Karol Kurpiński (1785 – 1857, polski kompozytor, przedstawiciel klasycyzmu, dyrygent i pedagog, członek Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie). Premiera „Mazura wojennego” miała miejsce 28 grudnia 1830 roku, w Teatrze Narodowym. Pieśń o Chłopickim wkrótce zmieniła niejako adresatów, śpiewano o Janie Skrzyneckim czy Janie Krukowieckim, zależnie od sytuacji.
Nasz Chłopicki wojak dzielny, śmiały,
Powiedzie naszych zuchów w pole zwycięstw, chwały.
Huk armat, szczęk pałaszy,
Zaborców wnet odstraszy –
Hej bracia, w Imię Boże,
Bóg nam dopomoże!
Dalej bracia, walczmy dzielnie, śmiało,
Chłopicki skończy walkę dla narodu z chwałą,
Tnie chwacko tęga kosa,
Nią wrogom utrze nosa.
Hej bracia, w Imię Boże,
Bóg nam dopomoże!
Hej rodacy dalej! Hura! Hura!
Na dumnych wrogach naszych niechaj zadrży skóra.
My wrogów wytępimy,
na miazgę rozetrzemy.
Hej bracia, w Imię Boże,
Bóg nam dopomoże!